بررسی اپیدمیولوژیک سوانح ترافیکی منجر به مرگ در استان سمنان در سال

سابقه و هدف: سوانح ترافیکی در جهان 1/2 درصد از کل موارد مرگ و 23 درصد از کل موارد مرگ ناشی از حوادث را تشکیل می دهند. کشور ما به لحاظ سوانح ترافیکی به عنوان یکی از کشورهای دارای بیش ترین موارد تصادف و مرگ ناشی از آن معرفی شده است. با توجه به این که میزان بروز مرگ ناشی از سوانح ترافیکی در استان سمنان بسیار بالاتر از میانگین کشوری گزارش شده است، هدف ما در این مطالعه بررسی اپیدمیولوژیک سوانح منجر به مرگ در این استان می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی-تحلیلی، از کلیه ی اطلاعات مربوط به مرگ ناشی از سوانح ترافیکی استان سمنان در سال 1391 که توسط سازمان پزشکی قانونی کشور گزارش شد، استفاده گردید. کلیه ی اطلاعات دریافتی، ابتدا کنترل و سپس با استفاده از نرم افزار آماری stata 12 مورد تجزیه و تحلیل از نظر متغیرهای اپیدمیولوژیک  قرار گرفت. هم چنین رابطه ی بین برخی متغیرهای موثر بر روی تصادف با آزمون های آماری سنجیده شد. یافته ها: به طور کلی در سال 1391 تعداد 331 مورد مرگ ناشی از سوانح ترافیکی از استان سمنان گزارش شد. میزان بروز خام و استاندارد شده سنی مرگ به ترتیب 3/52 و 9/52 درصد هزار نفر بود. بیش از 68 درصد (228 مورد) موارد در مردان مشاهده شد. بیش ترین فراوانی مرگ با 134 مورد (5/40 درصد) در گروه سنی 64-35 سال دیده شد. مرگ اکثر افراد به علت ضربه به سر (07/44 درصد) بود. بیش ترین فراوانی نسبی مرگ در ماه های شهریور و تیر مشاهده شد. محل تصادف 9/81 درصد از مرگ ها در محورهای برون شهری بود. نتیجه گیری: با توجه به بالا بودن میزان بروز، بیش تر بودن فراوانی مرگ ها در محورهای برون شهری و هم چنین این مطلب که ضربه به سر علت مرگ بیش از 40 درصد متوفیان را تشکیل می داد، اقدامات پیشگیرانه و برنامه ریزی های مناسب در جهت کاهش مرگ ناشی از تصادفات، افزیش ایمنی جاده ها و راه ها به خصوص محورهای برون شهری ضروری به نظر می رسد